8 Eylül 2012 Cumartesi

İzin


Çaresizece, beni on dakika görebilmek için saatlerce oturduğun kafeye doğru bakıyorum...
Yazdan kalma bu sıcak havada bile her şey soğuk en azından kalbimde... Masa, oturduğun sandalye. Haa bir de dibinde birazcık çay kalmış bardağın. Kaşığı da içinde, garsonda gelip bir türlü toplamamış. Öylece, terk edilmiş duruyorlar ve gözlerimin içine bakıp bana seni hatırlatıyorlar. Çok uzakta kalmış güzel anıları. O kadar uzak ki çok zor hatırlıyorum.

3 Eylül 2012 Pazartesi

Tekne kazıntısı...

Doğduğunun haberini aldığımda anneannemin mavi yorganının üzerinde zıplayıp durduğum için azar işittiğimi hatırlıyorum... Bana senin varlığının hayatıma hiç çıkmamacasına girdiğini haber veren, sonsuza kadar dostum olduğunu, her durumda hep beraber olacağımızı ve hiç ayrılmayacağımızı anlatan renk. İşte o günden beri maviyi çok sever oldum ben.